ارز جهانی ارزی است که برای تجارت در سراسر جهان پذیرفته می‌شود برخی از ارزها در سطح جهانی پذیرفته شده اند و بیشتر آنها در سطح بین المللی معامله می‌شوند. محبوب ترین آنها
دلار آمریکا، یورو و ین هستند. اکثر فعالان بازار از این ارزها به عنوان ارزهای ذخیره استفاده می‌کنند.
بر اساس گزارش صندوق بین المللی پول (IMF)، دلار آمریکامحبوب ترین ارز در جهان است. این ارز در سه ماهه چهارم سال 2019 بیش از 60 درصد از کل ذخایر ارزی شناخته شده بانک‌های مرکزی جهان را به خود اختصاص داده است. این امر دلار را به ارز ذخیره جهانی تبدیل کرد.
نزدیکترین واحد ارزی از نظر ارزش معاملاتی به دلار، یورو اتحادیه اروپا است که 20 درصد از ذخایر خارجی شناسایی شده بانک مرکزی را تشکیل می‌دهد. اگرچه این ارز به دلیل بحران منطقه یورو از نظر سیاسی و اقتصادی آسیب دیده است، اما همچنان حجم معاملات بالایی دارد. تا انتها با صرافی ایرانیهمراه باشید.
دلار آمریکاقوی ترین ارز دنیاست!
قدرت اقتصادی آمریکا مهمترین حامی‌دلار است. در سال 2018، سرمایه در گردش ایالات متحده 1671 میلیارد بود. گفته می‌شود نیمی‌از این مقدار خارج از ایالات متحده است. بسیاری از اسکناس‌های دلاری در کشورهای اتحاد جماهیر شوروی سابق و آمریکای لاتین معامله می‌شوند و به عنوان پول مطمئن برای معاملات روزمره استفاده می‌شوند.
در بازار فارکس، حدود 90 درصد از معاملات بر اساس دلار است. در نتیجه بانک‌های خارجی برای انجام کار به دلارهای زیادی نیاز دارند. این امر در بحران مالی سال 2008 مشهود بود. بانک‌های غیرآمریکایی 27 تریلیون دلار بدهی بین المللی به ارزهای خارجی داشتند. از این میزان، 18 تریلیون دلار بر اساس
دلار آمریکابوده است. در نتیجه، فدرال رزرو مجبور شد راه‌های مبادله دلار را افزایش دهد. این تنها راه برای جلوگیری از تمام شدن دلار بانک‌های جهانی بود.
برای اطلاع از
قیمت دلار آمریکاکلیک کنید.
بحران مالی منجر به استفاده بیشتر از دلار شد. در سال 2018، بانک‌های آلمان، فرانسه و بریتانیا بدهی‌های دلاری بیشتری نسبت به این بانک‌ها داشتند. علاوه بر این، مقررات بانکی طراحی شده برای جلوگیری از بحران مشابه، دلار را کمیاب کرد و فدرال رزرو نرخ بهره را افزایش داد. این امر با کاهش عرضه دلار باعث افزایش هزینه‌های استقراض می‌شود.
دلار قوی باعث شده است که دولت‌ها مایل به نجات باشند. دولت‌ها پول مورد نیاز خود را از نقل و انتقالات بین المللی خود دریافت می‌کنند. همچنین تجار داخلی و گردشگران خارجی ارز به کشور مقصد می‌آورند.
چرا دلار یک ارز ذخیره جهانی است؟
سیستم مدیریت پولی برتون وودز در سال 1944 دلار را به موقعیت فعلی خود رساند. پیش از آن، اکثر کشورها ارزهای محلی را بر اساس طلا معامله می‌کردند. دولت‌ها قول دادند که مردم می‌توانند هر زمان که به طلا نیاز داشتند، پول خود را با طلا مبادله کنند. کشورهای توسعه یافته جهان در نیوهمپشایر گرد هم آمدند تا همه ارزهای اصلی را به دلار آمریکامتصل کنند. در آن زمان، ایالات متحده دارای بزرگترین ذخایر طلا در جهان بود. این توافق به سایر کشورها اجازه می‌داد تا به جای طلا، ارزهای خود را بر مبنای دلار آمریکا قرار دهند.
در اوایل دهه 1970، کشورها سعی کردند دلار را با طلا جایگزین کنند، زیرا چاره‌‌‌ای جز مقابله با تورمی‌که با آن مواجه بودند نداشتند. رئیس جمهور نیکسون دستور داد تا دلار از استاندارد طلا جدا شود و از تخلیه طلای آمریکایی از فورت ناکس، یک پایگاه نظامی‌ایالات متحده که ذخایر طلای ایالات متحده را در خود جای داده بود، جلوگیری کرد.
چگونه سیستم برتون وودز جهان را تغییر داد؟
دوره تقریباً 30 ساله‌‌‌ای که در آن اقتصاد کشورهای بزرگ جهان توسط سیستم برتون وودز اداره می‌شد، اغلب به عنوان دوره ثبات نسبی و کنترل پولی نامیده می‌شود. با توجه به اینکه تقریباً 15 سال پس از کنفرانس برتون وودز در سال 1944، چندین سال طول کشید تا این سیستم به طور کامل کار کند و نشانه‌هایی از بی ثباتی ارز در این دوره وجود داشت، شاید قبل از آن زمان هیچ مشکل نسبی در ایجاد و چاپ پول وجود نداشت. . هنوز حل نشده برای سرپا نگه داشتن اقتصاد استفاده می‌شود. به طور کلی، به جای اینکه برتون وودز را به عنوان دوره‌‌‌ای از ثبات نسبی تلقی کنیم، دقیق تر است که آن را مرحله‌‌‌ای از گذار در نظر بگیریم که نظم پولی بین المللی فعلی را آغاز کرد.